กรณีตามปัญหาของท่าน ขอตอบปัญหาในเบื้องต้นดังนี้

(๑) เมื่อเริ่มมีการขายทอดตลาดถือว่าได้เริ่มการบังคับคดีแล้ว เรื่องการบังคับคดีนั้น ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๗๑ บัญญัติว่า...บุคคลซึ่งเป็นฝ่ายชนะคดี (เจ้าหนี้ตามคำพิพากษา) ชอบที่จะร้องขอให้บังคับคดีตามคำพิพากษาหรือคำสั่งนั้นได้ภายในสิบปีนับแต่วันมีคำพิพากษาหรือคำสั่ง.... หมายความว่า นับแต่เริ่มการบังคับคดี สามารถบังคับคดีได้ภายในอายุความ ๑๐ ปี หากเลยระยะเวลานี้ยังขายไม่ได้ถือว่าไม่สามารถบังคับคดีอีกได้

(๒) เงินบำนาญไม่อยู่ในความรับผิดแห่งการบังคับคดี ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๘๖ ซึ่งบัญญัติว่า...ภายใต้บังค้บบทบัญญัติแห่งกฎหมายอื่นเงินหรือสิทธิเรียกร้องเป็นเงินของลูกหนี้ตามคำพิพากษาต่อไปนี้ ไม่อยู่ในความรับผิดแห่งการบังคับคดี (๑)..... (๒) เงินเดือน ค่าจ้าง บำนาญ...หรือรายได้อื่นในลักษณะเดียวกันของข้าราชการ...

(๓) การจะฟ้องล้มละลาย ไม่สามารถฟ้องล้มละลายได้เพราะมีทรัพย์สินให้บังคับคดีอยู่แล้ว ไม่ใช่ไม่มีทรัพย์สินเพียงพอ

(๔) กรณีขายทรัพย์สินทอดตลาดแล้วได้เงินไม่พอ เจ้าหนี้สามารถบังคับให้ชำระหนี้จากทรัพย์สินอื่นได้อีก ซึ่งส่วนมากข้อความเช่นนี้มักมีกำหนดไว้ในสัญญากู้เงินและสัญญาจำนองอยู่แล้ว

(๕) กรณีลูกหนี้มีทรัพย์สินไม่พอ เจ้าหนี้ไม่สามารถจะบังคับชำระหนี้กับบุคคลอื่นได้ กล่าวคือ พ่อเป็นหนี้ มีทรัพย์สินไม่พอชำระหนี้ เจ้าหนี้ไม่สามารถบังค้บชำระหนี้จากลูกได้ เพราะเป็นคนละบุคคลกัน และลูกไม่ได้เป็นลูกหนี้ตามคำพิพากษา