ฐานความผิด ทำไม้หวงห้ามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ , กระทำด้วยประการใดๆอันเป็นการเสื่อมเสียแก่สภาพป่าสงวนแห่งชาติโดยไม่ได้รับอนุญาต , มีไว้ในครอบครองซึ่งไม้หวงห้ามอันยังไม่ได้แปรรูปโดยไม่มีรอยตราค่าภาคหลวงหรือรอยตรารัฐบาลขาย
            ข้อ ๑. รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร (ปัจจุบันได้เปลี่ยนเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์) ได้อาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๐๗ มาตรา ๕ และ มาตรา ๖ ออกกฎกระทรวง ฉบับที่ ๒๙๑ (พ.ศ.๒๕๑๑) ลงวันที่ ๖ เมษายน ๒๕๑๑ และประกาศในราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๑๑ กำหนดให้ป่าดงสายทอ ในท้องที่ตำบลกระโพ และตำบลบะ อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ ในแนวเขตตามแผนที่ท้ายกฎกระทรวงเป็นป่าสงวนแห่งชาติ และพนักงานเจ้าหน้าที่ได้ปิดประกาศสำเนากฎกระทรวงและแผนที่ท้ายกฎกระทรวงดังกล่าวไว้ ณ ที่ว่าการอำเภอท้องที่ ที่ทำการกำนันท้องที่ และเปิดเผยเห็นได้ง่ายในหมู่บ้านท้องที่นั้น เพื่อให้ประชาชนได้ทราบแนวเขตป่าสงวนแห่งชาติ และจำเลยได้ทราบประกาศดังกล่าวโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว ดังปรากฏรายละเอียดตามสำเนาประกาศท้ายฟ้อง
            ข้อ ๒. เนื่องด้วยมีพระราชกฤษฎีกากำหนดไม้หวงห้าม พ.ศ.๒๕๓๐ ได้กำหนดให้ไม้พันชาด, ไม้แดง และไม้มะค่าในป่าทุกจังหวัดทั่วราชอาณาจักรเป็นไม้หวงห้าม ประเภท ก ตามบัญชีต่อท้ายพระราชกฤษฎีกาดังกล่าว อันดับที่ ๕๗, ๕๘ และ ๑๑๑ ตามลำดับ พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษามาพ้นกำหนดเก้าสิบวันนับแต่วันประกาศแล้ว ทางราชการได้คัดสำเนาประกาศไว้ ณ ที่ว่าการอำเภอ ที่ทำการกำนัน และที่สาธารณสถานในท้องที่ซึ่งเกี่ยวข้องและในท้องที่เกิดเหตุคดีนี้ให้ทราบทั่วกันและจำเลยได้ทราบแล้ว
           ข้อ ๓. เมื่อวันที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๒ เวลากลางวัน จำเลยนี้ได้บังอาจกระทำผิดต่อกฎหมายหลายกรรมต่างกัน กล่าวคือ
               ๓.๑ จำเลยได้บังอาจบุกรุกเข้าไปก่อสร้าง แผ้วถาง ตัด ฟัน ทำลายต้นไม้และทำไม้หลายชนิด คือ ไม้
พัดชาด, ไม้แดง และไม้มะค่าแต้ ซึ่งเป็นไม้หวงห้ามประเภท ก ดังกล่าวในฟ้องข้อ ๒ ตามกฎหมายว่าด้วยป่าไม้และไม้อื่นๆ ในป่าดงสายทอ ซึ่งอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติดังกล่าวในฟ้องข้อ ๑.โดยใช้มีด อุปกรณ์เครื่องมือในการฟันไม้ดังกล่าวจนขาดออกจากต้นแล้วตัดทอนเป็นท่อนซึ่งไม้หวงห้ามประเภท ก ดังกล่าวในฟ้องข้อ ๒.ชนิดไม้ อันเป็นไม้พันชาด จำนวน ๓๐ ท่อน, ไม้แดง จำนวน ๖ ท่อน และไม้มะค่าแต้ จำนวน ๒๑ ท่อน รวมทั้งสิ้น จำนวน ๕๗ ท่อน คิดเป็นปริมาตรทั้งสิ้น จำนวน ๐.๖๑ ลูกบาศก์เมตร แล้วชักลากไม้ดังกล่าวขึ้นรถเข็นจำนวน ๑ คัน และใช้รถจักรยานยนต์ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน จำนวน ๑ คัน ชักลากเคลื่อนย้ายไม้ดังกล่าวออกไปจากป่าสงวนแห่งชาติดังกล่าว อันเป็นการกระทำด้วยประการใดๆ แก่ไม้หวงห้ามและให้เกิดการเสื่อมเสียแก่สภาพป่าสงวนแห่งชาติ ทั้งนี้โดยจำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ และมิได้รับสัมปทานหรือได้รับการยกเว้นใดๆ ตามกฎหมายให้ทำไม้ดังกล่าวได้ อันเป็นการฝ่าฝืนต่อกฎหมาย
               ๓.๒ จำเลยได้บังอาจมีไม้พันชาด จำนวน ๓๐ ท่อน, ไม้แดง จำนวน ๖ ท่อนและไม้มะค่าแต้ จำนวน ๑
ท่อน ซึ่งยังมิได้แปรรูปอันเป็นไม้หวงห้าม ประเภท ก ดังกล่าวในฟ้องข้อ ๒.รวมทั้งสิ้น จำนวน ๕๗ ท่อน คิดเป็นปริมาตรทั้งสิ้น จำนวน ๐.๖๑ ลูกบาศก์เมตร ไว้ในครอบครองโดยไม้เหล่านี้ไม่มีรอยตราค่าภาคหลวงหรือรอยตรารัฐบาลขาย และจำเลยพิสูจน์ไม่ได้ว่าได้ไม้ดังกล่าวมาโดยชอบด้วยกฎหมาย อันเป็นการฝ่าฝืนต่อกฎหมาย
               เหตุตามฟ้องข้อ ๓.๑ และ ๓.๒ เกิดที่ตำบลกระโพ อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์
           ข้อ ๔. ตามวันเวลาดังกล่าวในฟ้องข้อ ๓.เจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยไม้หวงห้าม จำนวน ๕๗ ท่อน ที่จำเลยได้มาจากการกระทำความผิดและมีไว้เป็นความผิดดังกล่าวในฟ้องข้อ ๓.๑ และ ๓.๒ รถจักรยานยนต์ ยี่ห้อ คาวาซากิ สีเขียว ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน จำนวน ๑ คัน, รถเข็น จำนวน ๑ คัน, และมีด จำนวน ๑ เล่ม อันเป็นยานพาหนะและเป็นอุปกรณ์เครื่องมือเครื่องใช้ ที่จำเลยได้ใช้ในการชักลากและตัดฟันไม้หวงห้ามที่จำเลยได้มาจากการกระทำความผิดและมีไว้เป็นความผิดดังกล่าวในฟ้องข้อ ๓.๑ และ ๓.๒ เป็นของกลาง นำส่งพนักงานสอบสวน ทำการสอบสวนแล้ว
              ขั้นสอบสวน จำเลยให้การรับสารภาพ
              ของกลางทั้งหมดเจ้าพนักงานเก็บรักษาไว้
              ระหว่างสอบสวน จำเลยถูกควบคุมตัวตั้งแต่วันถูกจับ และได้รับการประกันตัวไปในวันเดียวกันนั้น ได้ส่งตัวจำเลยมาศาลพร้อมฟ้องนี้แล้ว
              อนึ่ง หากจำเลยขอประกันตัวขอให้อยู่ในดุลพินิจของศาล
คำขอท้ายคำฟ้องอาญา
            การที่จำเลยได้กระทำตามข้อความที่กล่าวมาในคำฟ้องนั้น ข้าพเจ้าถือว่าเป็นความผิดต่อกฎหมายและบทมาตราดังนี้ คือ พระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ.๒๔๘๔ มาตรา ๔,๑๑,๖๙,๗๓,๗๔,๗๔ ทวิ พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ.๒๔๙๔ มาตรา ๖ พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่๔) พ.ศ.๒๕๐๓ มาตรา๑๘ พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่๖) พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๙ พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๗) พ.ศ. ๒๕๒๕ มาตรา ๓,๔ พระราชกฤษฎีกากำหนดไม้หวงห้าม พ.ศ.๒๕๓๐ มาตรา ๔ พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ.๒๕๐๗ มาตรา ๔,๑๔,๓๑,๓๕ พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๓ พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ.๒๕๒๘ มาตรา ๔ กฎกระทรวง ฉบับที่ ๒๙๑ (พ.ศ.๒๕๑๑)ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ.๒๕๐๗ ลงวันที่ ๖ เมษายน ๒๕๑๑ ประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๓,๙๑ พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ ๖) พ.ศ.๒๕๒๖ มาตรา ๔
ขอศาลได้พิจารณาพิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมาย  และขอศาลได้สั่ง
            ริบท่อนไม้สด จำนวน ๕๗ ท่อน, รถจักรยานยนต์ยี่ห้อ คาวาซากิ สีเขียว ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน จำนวน ๑ คัน, รถเข็น จำนวน ๑ คัน และมีดจำนวน ๑ เล่ม ของกลาง
       ข้าพเจ้าได้ยื่นสำเนาคำฟ้อง โดยข้อความถูกต้องเป็นอย่างเดียวกันมาด้วย หนึ่ง ฉบับ และรอฟังคำสั่งอยู่ ถ้าไม่รอให้ถือว่าทราบแล้ว
 ...............................................................      โจทก์
       คำฟ้องฉบับนี้ข้าพเจ้า........................................................
พนักงานอัยการ                                        จังหวัดรัตนบุรี     เป็นผู้เรียง
 .....................................................................ผู้เรียง
       คำฟ้องฉบับนี้ข้าพเจ้า        นางสาว ก.
ตำแหน่ง     นักจัดการงานทั่วไปปฏิบัติการ                 เป็นผู้เขียนหรือพิมพ์
 ...................................................ผู้เขียนหรือพิมพ์